ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΚΥΔΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, 17.11.2020

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΚΥΔΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ , 17.11.2020

Σημαντική στιγμή αυτές τις ημέρες υπήρξε η προεργασία κι εντέλει το αφιέρωμα του Σχολείου μας στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Συγκεκριμένα  ενστερνιζόμενοι  σκεπτικά που αξιοποιούν τα μηνύματα σημαντικών επετείων ως απαντήσεις σε σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας μας, εκατόν  δύο  μαθητές μας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα που τους απευθύναμε  για συμπλήρωση ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου, με αναφορά στην επέτειο του Πολυτεχνείου.

Οι μαθητικές σκέψεις, θέσεις και απόψεις  που κατατέθηκαν, εκπλήσσουν θετικά για το πλήθος και συχνά για  την ποιότητα του προβληματισμού και τον πλούτο των νοημάτων που φέρουν.  Στη συνέχεια πολλές από αυτές αξιοποιήθηκαν  στο σημερινό αφιέρωμα του Σχολείου μας στην επέτειο  του  Πολυτεχνείου  ως έναυσμα για ανάπτυξη τηλεδιαβούλευσης,  υπό τον συντονισμό των εκπαιδευτικών μας.

Μοιραζόμαστε  παρακάτω ενδεικτικές απαντήσεις των μαθητών,  προκειμένου να προκαλέσουμε διάδραση  με την τοπική κοινωνία και τις οικογένειες των παιδιών  σχετικά με τους προβληματισμούς, την αγωνία και τις ανησυχίες   της τοπικής νεολαίας. 

Η κύρια  ερώτηση που απαντήθηκε  ήταν η ακόλουθη:

 «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Είναι ένα από τα κεντρικά  συνθήματα στο  Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973. Τι σημαίνει αυτό για σας σήμερα; Σας εκφράζει; Εάν ναι, γιατί; Εάν όχι, γιατί;

Στη συνέχεια  παρατίθενται ενδεικτικά αποσπάσματα απαντήσεων:

«Η συγκεκριμένη φράση - σύνθημα πιστεύω επειδή έχουμε περασει στην εποχή της δημοκρατίας μπορεί να μην είναι επίκαιρο , αλλά πιστεύω ότι μας εκφράζει ολους διότι δημιουργεί την ανάγκη για τα βασικά δικαιώματα του κάθε ανθρώπου στο να έχει κάτι να φάει , κάπου να μορφωθεί και να είναι ελεύθερος ώστε να εκφράζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.

Ναι μας εκφράζει αφού η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Επισης και το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία Αν και τώρα στην εποχή του Κορονοϊού πιστεύω ότι λίγο τα έχουμε χάσει όλα αυτά τα δικαιώματα

Σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε και που λαμβάνει χώρα η δυσκολία αντιμετώπισης ενός σοβαρού ιού, το σύνθημα του Πολυτεχνείου αντικατοπτρίζεται στις σημερινές ανάγκες. Δυστυχώς οι ευθύνες της κατάστασης προσάπτονται σε όλους και τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Η πείνα, η ανεργία, ο περιορισμός της εκπαίδευσης-παιδείας και η έλλειψη ελευθερίας συσχετίζονται με την τότε εποχή. Οι πολίτες ζουν στα πλαίσια μιας κοινωνικής απαγόρευσης δηλαδή δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν στους δρόμους. Επιπρόσθετα όλη η κατάσταση οδηγεί σε μια καθολική φτώχεια και ψυχική και σωματική και οικονομική. Τέλος παρατηρούμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά κάθε φορά για διαφορετικό λόγο.

Εκφράζει κατά κάποιο τρόπο κατά τη γνώμη μου και το σήμερα, γιατί είναι αναγκαίο να έχουμε ελευθερία του λόγου όπως και παιδεία και φυσικά τα απαραίτητα αγαθά για να ζήσει κάποιος άνετα και ευχάριστα. Για όλα αυτά επαναστάτησαν τότε οι φοιτητές και τα έχουμε εμείς σήμερα. Βέβαια στην ελευθερία έχουμε κάποια προβλήματα. Όλοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία όπως επίσης και την ιδιωτική περιουσία του καθενός. Όσο για την ελευθερία του λόγου έχει φτάσει στο σημείο της αγένειας και της λανθασμένης πληροφόρησης. Τέλος, η παιδεία δεν νομίζω ότι είναι δημόσια και δωρεάν για όλους.

Σαράντα επτά χρόνια συμπληρώνονται από τη 17η Νοεμβρίου του 1973 και την ηρωική θυσία δεκάδων συνανθρώπων μας, που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών. Το σύνθημα που αντηχούσε στο κέντρο της Αθήνας το ιστορικό τριήμερο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», παραμένει σήμερα άκρως επίκαιρο.Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό. Και πρέπει να ζει, γιατί ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφή τυραννίας είναι ο αγώνας για την ελευθερία.

Το σύνθημα "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" είναι από τα σημαντικότερα που έχουν δημιουργηθεί στη νεότερη Ελλάδα, και επίσης ένα από τα πιο γνωστά. Με μόνο τρεις λέξεις ουσιαστικά παρουσιάζεται όλο το κίνημα κατά της δικτατορίας και δείχνει γιατί αγωνιζόντουσαν οι πολίτες εκείνα τα χρόνια. Ακούγοντας αυτήν την φράση, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο αγώνας των Ελλήνων για την ελευθερία και αργότερα σκέφτομαι τι βιώσαν, ώστε οι επόμενες γενιές να ζουν πιο ειρηνικά. Οπότε, εκφράζω έναν θαυμασμό προς αυτό το σύνθημα, για το νόημα και την ιστορία του.

Τα τελευταία χρόνια λέγεται ότι το σύνθημα "ψωμί παιδεία ελευθερία" είναι τώρα πιο επίκαιρο από ποτέ. "Ψωμί" εκφράζοντας τα είδη πρώτης ανάγκης, "Παιδεία" ως η πρόσβαση σε αυτήν όπως υπονοούσε το σύνθημα, "Ελευθερία" για την  ελευθερία στην Ελλάδα που έχει αποκτήσει γερές ρίζες τα τελευταία 40 χρόνια και ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει. Όμως η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών κατατρώει όλο και περισσότερο αυτές τις ρίζες.

Το σύνθημα "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" ήταν ένα από τα κεντρικά συνθήματα στο Πολυτεχνείο γιατί μέσα από αυτό εκφραζόταν ο ελληνικός λαός. Το συγκεκριμένο σύνθημα για μένα δείχνει τα δικαιώματα που πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος. Όλοι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα και τα βασικότερα είναι αυτά που υπάρχουν μέσα στο σύνθημα. Ψωμί, το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να επιβιώσει γιατί χωρίς τροφή δεν μπορεί να ζήσει κανείς. Παιδεία, το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να μορφωθεί και ευτυχώς στις μέρες μας υπάρχει δωρεάν παιδεία και δεν υπάρχει κανένας αποκλεισμός. Τέλος ελευθερία, το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να έχει ελευθερία λόγου, γνώμης και σκέψης. Με εκφράζει αυτό το σύνθημα και πιστεύω πως πρέπει να εκφράζει κάθε άνθρωπο γιατί πρέπει να στηρίζουμε τα δικαιώματα μας και να αγωνιζόμαστε γι' αυτά όταν χρειάζεται και γίνεται καταπάτηση αυτών.

Τότε οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αγωνιστηκαν για την ελευθερία. Ναι με εκφράζει και πιστεύω αν ήμουν και εγώ στη θέση τους θα έκανα και εγώ το ίδιο.

ΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΘΑΡΡΟΣ "ΛΕΓΟΝΤΑΣ" ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟ ΚΑΤΙ ΔΥΣΚΟΛΟ η ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΩ ΚΑΤΙ.

Αν την ίδια ερώτηση καλούμουν να την απαντήσω πριν την πανδημία του covid-19, θα έλεγα πως ειλικρινά δεν μπορώ να ταυτιστώ απόλυτα γιατί ποτέ εως τώρα δεν μου είχε στερήσει κάτι στο δικαίωμα στη μόρφωση. Στην κατάσταση που ζούμε όμως πλέον, με όλη την οικονομική κρίση, τις δυσκολίες και τις αρρώστιες, τη στέρηση σχολείου, εξόδου και εκτόνωσης μπορώ να πω ότι είμαι έτοιμη να το φωνάξω!

Με εκφράζει καθώς το ψωμί παιδεία ελευθερία παραμένουν διαχρονικά διατηρώντας την ιστορικότητα τους και εκφράζοντας σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Φοιτητές τότε ζητούσαν τα απολύτως απαραίτητα για τη ζωή τους δηλαδή το ψωμί εκφράζοντας τα είδη πρώτης ανάγκης που έχει αρχίσει να γίνεται σήμερα ζητούμενο για αρκετούς συμπολίτες μας. Η παιδεία μετά το 1973 έπαψε να είναι πρόβλημα σήμερα όμως αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην ποιότητα της και τέλος η ελευθερία για την οποία ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει και να πιστεύει ότι θέλει.

Το μήνυμα του πολυτεχνείου ψωμί, παιδία, ελευθερία εξακολουθεί και παραμένει επίκαιρο γιατί ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδία είναι συνεχής και για να είναι αποτελεσματικός χρειάζεται να συνεχίζεται με σύγχρονες μορφές αγώνα και διαρκή ενημέρωση στις επόμενες γενιές που θα έρθουν ό,τι τίποτα δεν κατακτιέται χωρίς αγώνα.

Θεωρώ ότι αποτελούν και για τη δική μου γενιά βασικά ζητούμενα,ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό. Μην ξεχνάμε ότι οι σύγχρονοι νέοι αντιμετωπίζουν πιο σύνθετες δυσκολίες και για αυτό, τα συνθήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου είναι και σήμερα ζωντανά. Επομένως, αξίζει και εμείς να αγωνιζόμαστε για αυτά τα δικαιώματα με προσωπικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Η φράση αυτή για μένα, την σημερινή εποχή, σημαίνει πολλά, διότι με συγκινεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι τόσοι Έλληνες αγωνίστηκαν και έδωσαν ακόμα και την ζωή τους, πριν 47 χρόνια, για να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Πιστεύω πως το σύνθημα αυτό με εκφράζει γιατί η εκπαίδευση, η εργασία ή αλλιώς το βιοτικό επίπεδο και η ελευθερία αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για έναν άνθρωπο ώστε να τον βοηθήσουν στο μέλλον, επομένως να ζήσει μια καλή ζωή. Έτσι, χαρακτηρίζω αυτούς τους ανθρώπους 'πραγματικούς ήρωες' αφού πέτυχαν την υλοποίηση της φράσης "ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" , εξασφαλίζοντας σε αυτούς και σε όλους τους Έλληνες το μέλλον τους.

Αυτό το σύνθημα με εκφράζει καθώς προβάλλει 3 πολύ σημαντικές αξίες στη ζωή ενός νέου. Όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα στη ζωή, γι αυτό χρειάζονται την τροφή(ψωμί), δικαίωμα στην μόρφωση(παιδεία) και να μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τα πιστεύω τους.

Το σύνθημα ψωμί παιδεία ελευθερία αποτελεί κεντρικό σύνθημα του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Ακούστηκε στην αρχή της εξέργεσης κατά την πορεία των φοιτητών της νομικής προς το Πολυτεχνείο. Οι ρίζες του προέρχονται απο την Γαλλική Επανάσταση τουλάχιστον ως προς τα δύο μέρη του δηλαδή ψωμί και ελευθερία και κατόπιν διαδόθηκε στην Ευρώπη και στην Λατινική Αμερική. Είναι ενα σύνθημα καθολικό που εκφράζει όλους τους ανθρώπους γιατί αναφέρεται σε τρία βασικά αγαθά, το ψωμί απαραίτητο για την επιβίωση, την παιδεία το δικαιώμα δηλαδή για δωρεάν εκπαίδευση και μόρφωση και τέλος την ελευθερία έκφρασης λόγου και διαβίωσης του λαού. Το σύνθημα αυτό έχει περάσει στην ιστορία και θα ακούγεται κάθε φορά που απειλείται η επιβίωση και η ελευθερία των λαών.

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία... Με άλλα λόγια εργασία και διαβίωση αξιοπρεπή, μόρφωση πολύπλευρη και ουσιαστική, ελευθερία σκέψης, λόγου, έκφρασης. Τα συνθήματα που καταγράφηκαν ως ιστορικά μηνύματα της 17ης Νοέμβρη 1973 αναδύονται ξανά στο προσκήνιο, 46 χρόνια μετά. Οι φοιτητές που με τίμημα τη ζωή τους ανέτρεψαν σε μία νύχτα τα άνομα σχέδια των πραξικοπηματιών επαναφέροντας την περίοδο της δημοκρατίας στη χώρα μας. Σήμερα η ελληνική κοινωνία διαταράσσεται και πλήττεται από έντονα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας: οικονομική κρίση που παρά τις όποιες προσπάθειες αυτή οξύνεται, κυβερνήσεις που αποδεικνύονται κατώτερες και πιο ισχυρές σε σχέση με την επικρατούσα κατάσταση, και πάνω από όλα μία ηθική και αξιακή κρίση που αποπροσανατολίζει τις μέχρι τώρα ψυχοκοινωνικές σταθερές, καθιστούν για άλλη μία φορά το σύνθημα ψωμί παιδεία ελευθερία αναγκαία συνθήκη για την αποκατάσταση της ισορροπίας και της ομαλής λειτουργίας του εαυτού και των άλλων ως μελών μιας πολιτισμένης κοινωνίας ασφαλούς και τελείας μιας κοινωνίας που θα εξασφαλίζει και θα διασφαλίζει το δικαίωμα καθενός Πολίτη στην εργασία την παιδεία και την ελεύθερη αρμονική συμβίωση. Όλο αυτό κατά τη γνώμη μου είναι μία κραυγή αγωνίας των νέων ανθρώπων σήμερα, που προσπαθούν να διεκδικήσουν ένα παρόν και ένα μέλλον με αξιοπρέπεια και μάλιστα στον τόπο που γεννήθηκαν στο δικαίωμα απόκτησης μιας Παιδείας που θα ολοκληρώνει προσωπικότητες και θα δομεί υγιείς χαρακτήρες.

<<Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία>> ένα από τα πολλά συνθήματα του Πολυτεχνείου τα οποία έχουν μείνει μέχρι και σήμερα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εκμεταλλεύονται αυτή τη φράση για το δικό τους καλό και όχι για το καλό της χώρας. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτή η φράση εκφράζει πολλούς ανθρώπους μαζί και εμένα γιατί θεωρώ ότι η ελευθερία έρχεται με τη σωστή παιδεία. Σήμερα δεν υπάρχει η ελευθερία που μας υποσχέθηκαν. Υπάρχει το κέρδος, το κέρδος που θα αποκτήσει κάποιος εις βάρος κάποιου άλλου. Δεν υπάρχει ελευθερία άποψης και γνώμης αν και έχουμε '' δημοκρατία'' . Και όλα αυτά δεν υπάρχουν γιατί υπάρχει ρατσισμός, φασισμός, τραμπουκισμός, υπάρχει βία, υπάρχει σεξισμός και κανείς δεν κάνει τίποτα για να αντιμετωπιστούν αυτά. Κανείς δεν θέλει το καλό της χώρας, ο καθένας θέλει το δικό του καλό και όλα αυτά στην χώρα την οποία χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν για να υπάρχει δημοκρατία. Σήμερα ο κόσμος πλέον φοβάται να βγαίνει από το σπίτι λόγο όλα αυτό του τραμπουκισμού που επικρατεί τα τελευταία χρόνια . Δεν υπάρχει προστασία και όλο αυτό θυμίζει Πολυτεχνείο, Χούντα.

Ψωμί παιδεία ελευθερία για μένα σημαίνει ο αγώνας των φοιτητών ώστε να έχουν όλοι ένα πιάτο φαγητό, δωρεάν παιδεία και ελευθερία. Εμένα με εκφράζει γιατί εντυπωσιάζομαι με τον αγώνα των φοιτητών που προσπαθούσαν μέχρι το τέλος δεν το έβαζαν κάτω όσα τανκς και να γκρέμιζαν τις πόρτες τους. Βάζω τον εαυτό μου στην θέση τους και πολύ θα ήθελα να είμαι ένας από αυτούς.

Το σύνθημα αυτό εξέφραζε μια συγκεκριμένη ομάδα πολιτών, την μακρινή εποχή του 1973 και εν μέσω ολιγαρχικής διακυβέρνησης και ψυχρού πολέμου. Σήμερα 47 χρόνια μετά, στην εποχή της ψηφιακής επικοινωνίας και παγκοσμιοποίησης, βασικό σύνθημα θα πρέπει να είναι <<Περιβάλλον (λόγω της κλιματικής αλλαγής που απειλεί τις επόμενες γενιές και), Ασφάλεια (λόγω παγκόσμιων απειλών όπως οι πόλεμοι, οι πανδημίες , τρομοκρατία, ακραία φαινόμενα του καιρού κ.λ.π.). Ανάπτυξη (λόγω της αύξησης του χάσματος μεταξύ πλούσιων και φτωχών μεταξύ των 7.8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων και του πλούσιου Βορρά και φτωχού Νότου ).

Το αίτημα του Πολυτεχνείου ισχύει σήμερα και θα ισχύει και αύριο γιατί πάντα πρέπει να διεκδικούμε τη καλύτερη διαβίωσή μας, καλύτερη εκπαίδευση και περισσότερη δημοκρατία. Όλοι οφείλουμε ένα ευχαριστώ σε αυτούς που αγωνίστηκαν τότε και εμείς οφείλουμε να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον.

Χάρη στους φοιτητές που θυσιάστηκαν με την ζωή τους είμαστε ελεύθεροι από το καθεστώς της χούντας ,και είμαστε πλέων ελεύθεροι να εκφράζουμε τις απόψεις μας σήμερα.

Το σύνθημα ψωμί, παιδεία, ελευθερία σημαίνει πολλά πράγματα σε εμένα το έτος 2020.Σημαίνει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς και πως οι άνθρωποι ζητούν πάντα τα ίδια πράγματα. Με εκφράζει γιατί και οι τρεις αυτές λέξεις είναι αναγκαίες για να προχωρήσουν στην ζωή οι άνθρωποι, να δημιουργήσουν και να έχουν μέλλον. Πάντοτε θα θέλουμε να έχουμε ψωμί για να συντηρηθούμε, παιδεία για να μορφωθούμε και να προκόψουμε και ελευθερία για να χαρούμε τα δύο προηγούμενα και να κάνουμε αυτό που επιθυμούμε για μας, τους συνανθρώπους μας, και την πατρίδα μας.

Η νεολαία πριν από 47 χρόνια έδειξε ότι μπορεί ενωμένη να καταφέρει να αλλάξει την κοινωνία, είναι στο χέρι μας και τώρα. Το Πολυτεχνείο ζει.

"Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία ?μεσούντος κάποιου Ιουλίου? βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας «Δώστε τη χούντα στο λαό». Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου. Φοβάμαι τους ανθρώπους που σου 'κλειναν την πόρτα μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν. Φοβάμαι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις ταβέρνες και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα τα ξανασπάζουν όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη και έχουν και «απόψεις». Φοβάμαι τους ανθρώπους που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο. Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους. Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο. " . Απόσπασμα από το ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη που τα λέει όλα.

Ναι με εκφράζει "Ψωμι,Παιδεια,Έλευθερια", ενώ υπαρχουν το 2020. Πρακτικα νομιζω οτι υπαρχουν πολλα προβληματα. π.χ αυτη τη στιγμη η εγκληματικοτητα μου στερει κατα καποιο τροπο την ελευθερια, η ανεργια στερει απο καποιες οικογενειες το ψωμί τους. Θα μπορουσα να πω οτι κατα καποιον τροπο η ανεργία μπορει να στερήσει σε καποιους την ευκαιρια για σπουδες δηλαδή για παιδεία.

*Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία*, ένα από τα πιο κεντρικά συνθήματα στο Πολυτεχνείο του 1973, ένα σύνθημα τόσο σπουδαίο το οποίο πιστεύω ότι μας εκφράζει ακόμη και σήμερα. Στη σημερινή εποχή βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους να παλεύουν για να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, να παλεύουν για να έχουν εργασία, για να έχουν σωστή και δωρεάν εκπαίδευση, να παλεύουν για να μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, για να μπορούν να σκέφτονται ελεύθερα, για να μπορούν να μιλάνε ελεύθερα. Για όλους τους παραπάνω λόγους -αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια από το Πολυτεχνείο- πιστεύω ότι το σύνθημα αυτό είναι τόσο επίκαιρο και για αυτό εκφράζει τους περισσότερους Έλληνες.

Η λέξη ψωμί είναι δεμένη με την λέξη φτώχεια. Τα είδη πρώτης ανάγκης έχει αρχίσει να γίνεται πάλι ζητούμενο για αρκετούς ανθρώπους. Τα τελευταία χρόνια, λόγο της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης μερικοί αναγκάζονται να ζούν χωρίς φαγητό ,θέρμανση .Το κράτος πρέπει πάντα να νοιάζεται για αυτά τα άτομα και να τα βοηθάει. Η παιδεία δεν είναι πρόβλημα σήμερα αφού τα σχολεία είναι καλύτερα, τα παιδιά νιώθουν πιο άνετα, τα βιβλία καλυτέρεψαν. Οι άνθρωποι σήμερα μπορούν να έχουν πρόσβαση στη γνώση και στα βιβλία μέσω βιβλιοθηκών και του διαδικτύου. Τα περισσότερα παιδιά έχουν ένα πτυχίο πανεπιστημίου .Ίσως τους τελευταίους μήνες, λόγο της πανδημίας δεν μπορούμε να έχουμε μια ποιοτική παιδεία, αλλά ελπίζουμε να τελειώσει αυτή η ιστορία γρήγορα. Η ελευθερία στην Ελλάδα έχει αποκτήσει γερές ρίζες σήμερα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει και να πιστεύει ότι θέλει. Απλά οι άνθρωποι σήμερα είναι κολλημένοι στο διαδίκτυο και χάνουν βαθμιαία την αυτόνομη βούληση και άρα την προσωπικότητα τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν την ελευθερία τους επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης και οι περισσότεροι τρέμουν την ευθύνη. Βέβαια , για να βγούμε σήμερα από το σπίτι χρειάζεται άδεια-SMS , άρα υπάρχει μια σχετική στέρηση της ελευθερίας μας αλλά ελπίζω να είναι προσωρινή και για το καλό μας.

Αύριο 17 Νοέμβρη είναι μια επέτειος που γιορτάζουμε τη νίκη της δημοκρατίας ενάντια στη δικτατορία. Αν και κατά τη γνώμη μου αποδείχτηκε κατι ανούσιο ( αφού καταλήξαμε πάλι στα ίδια). Θα ήθελα να κάνω λοιπόν μια σύγκριση του συνθήματος «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» με τη σημερινή εποχή. Ξεκινάμε με το Ψωμί (με την έννοια του φαγητού) που τότε δεν έλειπε από καμιά οικογένεια μικρομεσαίου, αγρότη, του απλού ανθρώπου γενικότερα. Σε αντίθεση, αυτό που βλέπουμε σημερα είναι άστεγοι Έλληνες στους δρόμους. Δεύτερον, σε ότι αφορά την Παιδεία, η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων οδήγησε σε περικοπές: δεν γίνονται διορισμοί, δεν χτίζονται νέα σχολεία, εκδίδονται κακογραμμένα βιβλία και το άσυλο στα πανεπιστήμια, τα έκανε χώρο διακίνησης ναρκωτικών και κουκουλοφόρων.` Και φτάνουμε στην έννοια της Ελευθερίας. Επι δικτατορίας οι φοιτητές επαναστάτησαν επειδή δεν υπήρχε ελευθερία στην έκφραση ιδεών, λόγου. Δεκτό. Σήμερα που έχουμε επίσημα δημοκρατία έχουμε ελευθερία έκφρασης-λόγου; Περιορισμός κυκλοφορίας, υποχρεωτική χρήση μάσκας, βαριά πρόστιμα σε όποιον αντιδράει. Η ταμπέλα του ρατσιστή, ξενοφοβικού, ψεκασμένου, εθνικιστή, φασιστή μπαίνει σε όποιον έχει άλλες απόψεις. Για τον περιορισμό κυκλοφορίας και την υποχρεωτική χρήση μάσκας λένε πως είναι για το κοινό καλό. Ωραία, μας ρώτησε κανείς αν το θέλουμε; Το συμπέρασμα που έβγαλα είναι πως αυτοί που καταθέτουν στεφάνια κ.α. τέτοια είναι οι μεγαλύτεροι υποκριτές.

Η φράση ψωμί παιδεία ελευθερία που ηταν το σύνθημα του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973, νομίζω πως υπάρχει ακόμα άμεσα η έμμεσα. Υπάρχει σε καθε τι διεφθαρμένο και παράνομο και ακομα ειναι ζωντανό αφου μεχρι σήμερα το αίτημα αυτό χτυπάει στην καρδιά καθε άνεργου, άστεγου πολιτη η καθε απλού πολιτη αυτης της χώρας που ενώ πληρώνει με τον ιδρώτα του ακόμα και το οξυγόνο που αναπνέει, τον φορολογούν οι κυβερνήσεις σαν τις νυχτερίδες που ρουφούν το αίμα. Υπάρχει ολοζώντανο αφου σήμερα παλεύουμε για τη σωστή δωρεάν εκπαίδευση με ενα συστημα που απο οτι καταλαβαίνω προωθεί τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και σχολές... Αφου μέχρι σήμερα στοιχειώνει τους εφιάλτες κάποιων ανθρώπων που σε κάθε γενιά υπάρχει μια γενιά του Πολυτεχνείου. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πιο επίκαιρο απο ποτέ αυτες οι λέξεις που σημάδεψαν ολόκληρη τη  μεταπολίτευση. Γιατί το ψωμί εως και σήμερα εκφράζει τα είδη πρώτης ανάγκης που δυστυχώς έχουν γίνει το ζητούμενο για αρκετούς ανθρώπους απο την εποχή της κρίσης. Το μονο που ζητάμε είναι τα σωστά εφόδια στην εκπαίδευση και ερεθίσματα, εφόδια στην υγεία στην εξέλιξη μας.

Η φράση "ψωμί, παιδεία, ελευθερία" είναι διαχρονική και εκφράζει και την σημερινή εποχή. Για εμένα σε τρεις λέξεις καθρεφτίζονται τα βασικά αιτήματα των ανθρώπων για τη ζωή τους, τα οποία είναι η τροφή, η παιδεία και η ελευθερία. Δηλαδή, αν ο άνθρωπος έχει εξασφαλίσει την καθημερινή του τροφή, την απαραίτητη μόρφωση και την κάθε μορφή ελευθερίας, τότε είναι πλήρης και ευτυχισμένος.»

Τα σχόλια δικά σας.

 Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΚΥΔΡΑΣ