Η Ονομαστική
|
Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ |
|
|
Σε ονομαστική τίθενται: |
|
|
Α) Το υποκείμενο |
1. Ρήματος προσωπικού: Ο? θεο? τ? τ?ν ?νθρώπων διοικο?σιν.
2. Μετοχής συνημμένης στο υποκείμενο του ρήματος: ?ν?γε τ?ν στρατείαν ?λκιβιάδης βουλόμενος τ? Νικί? ?ναντιο?σθαι.
3. Απαρεμφάτου (ταυτοπροσωπία): ? μαρτυρία πιστ? ?μ?ν ?δοξεν ε?ναι. |
|
Β) Το κατηγορούμενο του υποκειμένου |
Γυν? γ?ρ τ?ν ?ντων ?στ? κάλλιστον. |
|
Γ) Οι ομοιόπτωτοι προσδιορισμοί όρου που βρίσκεται σε ονομαστική |
1. επιθετικός: Κύλων ?ν ?θηνα?ος ?νήρ.
2. κατηγορηματικός: ?στράτευσαν?παντες ο? ξύμμαχοι.
3. παράθεση: ?γε?το ?ρχίδαμος Λακεδαιμονίων βασιλεύς.
4. επεξήγηση: ?μφότερα δ? ?ν α?το?ς τ? πείθοντα, κέρδος κα? δέος.
|
|
Δ) Η μετοχή η συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος. |
? μ?ν τα?τ? ε?π?ν ?καθέζετο. |
Εργασία Πηνελόπη Δέλτα - Πρώτες ενθυμήσεις
Εργασία στην Πηνελόπη Δέλτα - "Οι πρώτες ενθυμήσεις" από τη μαθήτρια του Γ6 Τσιτάλη Σοφία
Κική Δημουλά - Τα πάθη της βροχής
Κική Δημουλά - Τα πάθη της βροχής
Μπορείτε να δείτε βιογραφικά στοιχεία για την ποιήτρια εδώ.
Δείτε το έργο της ποιήτριας εδώ, στο σπουδαστήριο του Νέου Ελληνισμού
Το ποίημα
Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ? αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού? μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ? αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ? άλλα νά? ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το ποίημα ανήκει στη συλλογή "Το λίγο του κόσμου" 1971.
- ενιαίο σύνολο, συνεχής ροή
- οι στίχοι 14-34 με κόμμα, η ροή της πτώσης της βροχής
- υπερβολικά σύντομοι και ολιγόλεξοι στίχοι
- γοργός ρυθμός, εναλλαγή συναισθημάτων του ποιητικού υποκειμένου
ΕΝΟΤΗΤΕΣ
- 1-6:ο ήχος της νυχτερινής βροχής
- 7-27:η αλλοίωση του ήχου της βροχής, ο αντιθετικός σύνδεσμος Όμως στην αρχή του 7ου στίχου
- 28-34:η απολύτρωση από τα συναισθήματα που προκάλεσε η βροχή)
ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
- ποιητικό υποκείμενο, α' πρόσωπο
- απουσία άλλης ανθρώπινης παρουσίας, το εσύ δηλώνει την έλλειψη
- αφόρητη μοναξιά, δραματικός μονόλογος
- ο χώρος, το σπίτι και ο χρόνος, μια νύχτα
- απουσία εξωτερικής δράσης, πέρα από τη βροχή
- ο ήχος μουρμουρίζει αδιάκοπα σι, σι, σι
- η μοναξιά οδηγεί σε άλλη "ανάγνωση" του ήχου, σε ένα συνεχές εσύ, εσύ, εσύ
- κίνδυνος να βουλιάξει σε ερημιά, μοναξιά, εσωστρέφεια
- αντίδραση απεμπλοκής από τη βροχή
- αναζήτηση ισορροπίας
Εκφραστική τόλμη, σύνδεση λέξεων (διαβάζω τη βροχή, αξημέρωτη ανάγκη, πρόθεση ναυαγισμένη, βραδύγλωσση βροχή, νοσταλγία δισύλλαβη, ένταση μονολεκτική), η ιδιαίτερη ανάγνωση του κόσμου ( ο ήχος της βροχής).
Εργασία Νίκος Καζαντζάκης
Εργασία για τον Νίκο Καζαντζάκη "Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" από τις μαθήτριες του Γ2, Έμτση Ευαγγελία και Καρακάση Πασχαλίνα
Συλλαβή Μακρόχρονη και Βραχύχρονη
Συλλαβή λέγεται το τμήμα της λέξης που απαρτίζεται από ένα ή περισσότερα σύμφωνα μαζί με ένα φωνήεν ή δίφθογγο:
- φ? - τα, φ?ς, να? - ται, ?λ - λη - νες, ?ν -θρω - πος, στρά - τευ -μα, σάλ -πιγξ, στρό - φιγξ
Η συλλαβή μπορεί να αποτελείται και από ένα μόνο φωνήεν ή ένα δίφθογγο:
- ? -α, ? -εί, υ? -οί, ο? (=όχι), ε? (=αν)
Η λέξη αν έχει μία συλλαβή λέγεται μονοσύλλαβη (νο?ς, φ?ς), αν έχει δύο συλλαβές, δισύλλαβη (τι -μή, φέ -ρω), αν έχει τρεις, τρισύλλαβη ( ?ν - θρω -πος, παι -δεύ -ω), αν έχει περισσότερες από τρεις, πολυσύλλαβη (σω - φρο-σύ -νη, ? -γω -νί - ζο - μαι, ? -γω -νι -ζό -με - θα).
Σε κάθε λέξη με περισσότερες από μια συλλαβές, η τελευταία λέγεται λήγουσα, η προτελευταία παραλήγουσα, η αντιπροτελευταία προπαραλήγουσα και η πρώτη συλλαβή λέγεται αρχική.
Η συλλαβή, από το χρόνο του φωνήεντος που έχει, λέγεται:
α) φύσει μακρόχρονη ή απλώς μακρόχρονη, αν έχει μακρόχρονο φωνήεν ή δίφθογγο:
- θή -κη, τρώ - γω, χαί - ρω, κοί -τη, ? -ρα, ε? -θυ -μ?
β) θέσει μακρόχρονη, αν έχει βραχύχρονο φωνήεν, αλλά ύστερα από αυτό ακολουθούν στην ίδια λέξη δύο ή περισσότερα σύμφωνα ή ένα διπλό σύμφωνο ( ζ, ξ, ψ):
- ?λ -λος, θερ -μός, ? - χθρός, ? -ζω (=μυρίζω), τό - ξον
γ) βραχύχρονη, αν έχει βραχύχρονο φωνήεν και ακολουθεί άλλο φωνήεν ή απλό σύμφωνο ή τίποτε:
- νέ -ος, φέ -ρο -μεν, λό -γος, ? -χε.